منابع و مأخذ
ایمانی، محسن و محمود شرفی (1388). «بررسی و مقایسه مراحل سهگانه تحول فکری مارتین بوبر». فصلنامه اندیشه دینی، شماره 30: 56ـ27.
بیمن، ویلیام اُ. (1387). زبان، منزلت و قدرت در ایران. ترجمۀ رضا ذوقدار مقدم. تهران: نشر نی.
تجلی، فاطمه و الهام اردلان (1389). «رابطه ابعاد الگوهای ارتباطی خانواده با خودکارآمدی و سازگاری تحصیلی». فصلنامه روانشناسی، شماره 1: 78ـ62.
حجتی، حمید، سید حمید شریفنیا، سمانه حسینعلیپور، فاطمه نیکخواه و حمید آسایش (1390). «تأثیر خاطرهگویی گروهی بر احساس تنهایی و نیاز به تعلقخاطر سالمندان». فصلنامه سلامت و مراقبت، شماره 1: 44ـ35.
ساروخانی، باقر (1380). دایرهالمعارف علوم اجتماعی. تهران: کیهان.
ساروخانی، باقر و مجتبی صداقتیفرد (1388). «شکاف نسلی در خانواده: دیدگاهها و بینشها». فصلنامه پژوهش نامه علوم اجتماعی، شماره 4: 31ـ7.
سپهری، صفورا و شهلا پاکدامن (1389). «الگوهای ارتباطی خانواده و تعارضات فرزندان و والدین». فصلنامه روشها و مدلهای روانشناختی، شماره 2: 92ـ75.
شرفی، محمدرضا (1392). «مؤلفهها و عوامل گسست نسلها». در مجموعه مقالات نگاهی به پدیدة گسست نسلها، به اهتمام علیاکبر علیخانی. تهران: پژوهشکده علوم انسانی و اجتماعی جهاد دانشگاهی.
شهرکی ثانونی، فریبا، علی نویدیان، علیرضا انصاری مقدم و مهدی فرجی شوی (1390). «بررسی رابطه الگوهای ارتباطی خانواده بر کیفیت زندگی نوجوانان». فصلنامه مشاوره و رواندرمانی خانواده، شماره 1: 114ـ101.
شیری، طهمورث و الناز رحمانی (1394). «تأثیر استفاده از وسایل نوین ارتباطی (لاین و تلگرام) بر وضعیت انسجام خانواده: مطالعه موردی منطقه یک تهران». فصلنامه مطالعات توسعه اجتماعی ایران، شماره 1: 111ـ99.
علینی، محمد (1393). «بررسی کارکردهای خانواده در شکلگیری سبک زندگی اسلامی». فصلنامه اسلام و مطالعات اجتماعی، شماره 4: 107ـ77.
فراهتی، مهرزاد، علی فتحی آشتیانی و علیرضا مرادی (1390). «رابطه میان الگوهای ارتباطی خانواده و مهارتهای ارتباطی نوجوانان». فصلنامه خانواده و پژوهش، شماره 10: 86ـ69.
فرهنگی، علیاکبر (1397). ارتباطات انسانی. تهران: رسا.
گیدنز، آنتونی (1397). جامعهشناسی. ترجمۀ منوچهر صبوری کاشانی. تهران: نی.
مایرز، گیل.ای و میشله تی. میشله مایرز (1383). پویایی ارتباطات انسانی. ترجمۀ حوا صابر آملی. تهران: نشر دانشکده صداوسیما.
محسنیانراد، مهدی (1396). ارتباط شناسی. تهران: سروش.
نیستانی، محمدرضا (1394). اصول و مبانی دیالوگ روش شناخت و آموزش. اصفهان: آموخته.
Bova, A. (2012). Argumentation between parents and children; A study of family discussions at mealtime. Phd thesis. In Faculty of Communication Sciences, Università della Svizzera Italiana.
Brooks, W. & Heath, R. (1993). Speech communication. Dubuque, IA: W.C. Brown.
Burns, N. & Grove, K. C. (2007). Understanding NursingResearch. PhiladelphiaW.B.
Carr, A. (2012). Family therapy: Concepts, process, and practice. Malden: John wily & Sons.
Goldenberg, H. & Goldenberg, I. (2008). Family Therapy: An overview. LosAngeles: Thomas Brooks/Cole.
Hartley, P. (1999). Interpersonal Communication. London: Routledge.
Kelly, L., Keaten, J. A., Finch, C., Duarte, I. B., Hoffman, P. & Michels, M. M. (2002). 'Family communication patterens and the development of reticence'. Communication Education, 51, 202-209.
Koerne, A.F., Scharodt P. & Fitzpatrick, M. A. (2017). Family Communication Patterns Theory: A Grand Theory of Family Communication.in book, Engaging Theories in Family Communication Multiple Perspectives. New York, NY: Routledge.
Morrow, R., Rodriguez, A. & King, N. (2015). 'Colaizzi’s descriptive phenomenological method'. The Psychologist, 28 (8), 643-644.
Pearce, W. B. & Pearce, K. A. (2004). 'Taking a communication perspective on dialogue'. In R. Anderson, L. A. Baxter, & K. N. Cissna (Eds.), Dialogue: Theorizing difference in communication studies (pp. 39-56). Thousand Oaks, CA: Sage.
Wood, J. T. (2016). Interpersonal Communication: Everyday Encounters. Eighth Edition Boston: Cengage Learning.