در فضای کنونی متأثر از گسترش نقش فزایندة رسانهها و ابزارهای ارتباطی، تصور قالبی بهعنوان یک مسئله قدیمی ابعاد جدیدی یافته و چالشهای جدیدی را در حوزههای فرهنگی، سیاسی و اجتماعی موجب شده است. در این مقاله تلاش خواهد شد تصور قالبی و نقش رسانهها در روابط بین گروههای هویتی مورد بررسی و سنجش (رویکردی پیمایشی) قرار گیرد. جامعة آماری این نوشتار شامل کلیة دانشجویان دانشگاه تهران در سال تحصیلی 1390 تا 1391 میباشد. بر اساس یافتهها، شبکههای ماهوارهای، از بیشترین فراوانی در مقایسه با دیگر وسایل ارتباطی در خصوص ترویج ذهنیتی خاص نسبت به اقوام برخوردار است. تلویزیون داخلی، تلفن همراه و اینترنت نیز از سهم زیادی در این زمینه برخوردارند. در این میان، رادیو از فراوانی اندکی برخوردار است. بنابراین، با افزایش استفاده از رسانههای خارجی، میزان تصور قالبی افزایش خواهد یافت.